Karibuni Milka and Estha!

De eerste week zit er alweer op! De tijd vliegt voorbij. Na een weekje meekijken op de verloskamers zijn we geacclimatiseerd en doen we steeds meer dingen zelfstandig. Afgelopen vrijdag is er een klein Esthertje geboren bij iemand van wie Esther de bevalling begeleidde; een heel mooi kindje! Vanochtend zijn we meegeweest op outreach naar Kisala. Daar hebben we ongeveer 30 kindjes gevaccineerd. Elke dinsdag vertrekt er een auto vanaf het ziekenhuis op outreach naar dorpjes die te ver van het ziekenhuis liggen om er heen te komen voor prenatale zorg en vaccinaties. Heerlijk om met een Land Cruiser door de kleine zandstraatjes met kuilen en plassen water te crossen en langs allerlei dorpjes te komen. Echt Afrika!

Op de verloskamers is het erg wennen aan de werkwijze. Want of iemand zijn eerste of zijn tweede kind krijgt: het kind moet er bij persen binnen 15 minuten uit zijn. En dat wordt bereikt door keihard op de buik van de vrouwen mee te drukken (fundusexpressie), de vrouw te slaan en te commanderen dat ze harder moet persen (ook zonder wee) en door als het hoofd maar enigszins staat het hele perineum over het hoofd af te schuiven. Veel kinderen moeten echt bijkomen na de bevalling en goed gestimuleerd worden en soms ook beademd. We hebben nu beide twee bevallingen begeleid maar niet met een tevreden gevoel achteraf: het gaat zo ruig en anders, zo wreed voor de veelal erg jonge moeders...

Gisteren werd er een doodziek kindje met hoge koorts op de verloskamers gelegd, dat nog maar drie dagen oud was. Vanaf de eerste dag had het kindje al koorts waarvoor het antibiotica kreeg. Dit sloeg nog niet aan, dus werd er gisteren overgegaan op een andere behandeling. Helaas was het mooie jongetje niet meer te redden en is het vannacht overleden. We troffen hem vanochtend stijf en koud aan op het reanimatietafeltje, heel erg naar. Heftig om te zien, het ventje dat zo hard gevochten heeft voor z’n leventje. Waar hij precies aan is overleden, is niet duidelijk.

Afgelopen weekend zijn we naar Morogoro geweest. Esther bleef achter in Morogoro om samen met de mede verloskunde studenten Ilse en Iris, die ook in Tanzania stage lopen, een heerlijk weekendje te relaxen. Luxe om er zo snel alweer tussenuit te zijn, naar winkeltjes te kunnen en even naar een internetcafé te kunnen. Imke is op safari gegaan samen met de andere Nederlandse studenten uit het huis in Turiani. Echt heel veel mooie dieren gezien en gaaf bovenop de jeep rondgereden door het prachtige park Selou. Het was voor beiden een erg gezellig weekend!

Komende zondag vertrekken we samen met Lisanne, een verpleegkunde student die hier al bijna een half jaar stage loopt, naar het idyllische eiland Zanzibar waar we Nieuwjaar zullen vieren. We verblijven daar vier nachten in een guesthouse dichtbij het strand. We hebben er al veel zin in, maar eerst zullen we de komende dagen Tanzaniaanse kerstkindjes op de wereld zetten en de voorbereidingen treffen voor ons project. Op 8 januari zullen we een presentatie houden voor alle artsen en hoofdzusters van het ziekenhuis over het belang van Helping Babies Breathe. Verder zullen we de komende weken individuele trainingen geven terwijl we op de verloskamers werken. Het organiseren van een training voor meerdere verpleegkundigen en verloskundigen is namelijk lastig te organiseren hier. We hebben al veel enthousiaste reacties gekregen, dus we hebben er ook zin in!

Vanuit een heeel heet Tanzania: een hele mooie kerst en alvast een gelukkig 2014!